Seneler sonra karadan - Gümüşlük
İkidir üzücü tatiller yaşıyorum. Önce Gökova şimdi de Gümüşlük. Birine 5 yıl üzerine, diğerine 15 yıl üzerine ikinci gez gittim, sanıyorum ondan. Bir yere ya sürekli gitmek lazım, ya da seneler üzerine tekrar asla gitmemek gerek.Yoksa üzülüyor insan. İşler iyiye gitmiyor genelde ve aradaki zaman farkı arttıkça hayal kırıklığı da katlanıyor. Zaman ilerledikçe "Harika! Cennete dönmüş buralar" diyemiyor insan ülkemde, çoğunlukla tersi oluyor. Gümüşlük'e ilk gidişim 2001 yılıydı. Bir Limon kafe vardı, kimse bilmezdi. Köyden ayrık bir tepede, elimizde şaraplar gün batımını seyrederdik. Sonra tarlaların arasından sahile iner, bir iki turlardık. Sahilde iki bilemedin üç balık restoranı pırıl pırıl denizin yanında nefis balıklar yapardı. ... Limon kafe rezervasyonla gidilen, ateş pahası bir restorana dönüşmüş. Gizli cennetim değil artık. O kadar talep olunca kimseyi suçlayamam tabii ama yemeklerin çok başdöndürücü bir lezzeti de yok. 48 tl lik bir lezzet değil çöke